Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Macrochloa tenacissima & Taraxacum officinale

fotò
fotò
Alfa

Macrochloa tenacissima

Poaceae Graminaceae

Noms en français : Alfa, Stipe tenace.

Descripcioun :
L'alfa nous vèn d'Africo de l'uba (halfa en Aràbi) ounte trachis dins li relarg secarous. Es un gros gramenun que s'èi naturalisa en Prouvènço dins li tepiero seco e li garrigo, mai s'atrovo gaire. Se recounèis à si baso de fueio e à sa lengueto di proun peludo.

Usanço :
Sèr à la fabricacioun de pasto à papié de qualita e peréu pèr faire de cordo, de banasto etc. Èi peréu dounado i chivau coume uno meno de civado. Se cultivo en Tunisìo e en Espagno.

Port : Erbo
Taio : 0,6 à 1,5 m
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Macrochloa
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae

Ordre : Poales

Coulour de la flour : Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 1 cm
Flourido : Printèms

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 300 m
Aparado : Noun
Abriéu à mai

Liò : Tepiero seco - Roucaio - Garrigo
Estànci : Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Sud
Ref. sc. : Macrochloa tenacissima (L.) Kunth, 1829 (= Stipa tenacissima L., 1753 )

fotò
fotò
Pisso-chin

Taraxacum officinale

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.

Noms en français : Pissenlit officinal, Dent de lion.

Descripcioun :
Vaqui lou mai coumun di pisso-chin. L'avès segur recouneigu emé si fueio retaiado en rouseto sènso alo, soun cepoun espés, si flour soulitàri (coumpausado) en aut de si pecou boutis. Lis akène soun gris clar e li bratèio (un pau banarudo o noum) revessado sus la cambo. Sian revengu, après proun de chanjamen au noum latin d'óurigino dins aquéu group RUDERALIA.

Usanço :
Ei bessai ço que se fai de miés dins l'ensalado champanello. Lou poudès culi tre li pluèio d'autouno e fin qu'en mai en mountagno. Lou pisso-chin èi vertuous contro li mau de fege, lou quiéu tapa e mai encaro. Oublidès pamens pas qu'èi diureti, lou pisso-chin.

Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Mars à óutobre

Liò : Champ - Prado umido - Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum officinale F.H.Wigg., 1780 (= Taraxacum dens-leonis subsp. officinale (Lyons) Douin, 1923 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CC
CC

Macrochloa tenacissima & Taraxacum officinale

RR
ges
ges
RR
ges
ges
ges
ges

Coumpara Alfa emé uno autro planto

fotò

Coumpara Pisso-chin emé uno autro planto

fotò